Tinanggal ni Rage ang kwintas mula sa kanyang leeg, saka sinukat iyon sa leeg ni Klaire. “My last gift.”
“Huh? Akin kaya ‘to.” Bakit niya ito ibinibigay bilang regalo?
Hindi niya rin alam… pero masaya si Klaire na naibalik na sa kanya ang kwintas. Marahan niya hinaplos ang pendant niyon, animo’y naroon pa rin ang bakas ng kanyang ina.
Doon lang napagtanto ni Rage kung gaano kahalaga ang kwintas kay Klaire. Matagal na niyang alam ang tungkol sa ina ni Klaire, si Jasmine Villanueva, ang unang may–ari ng kwintas. Pero hindi na niya inalam pa ang naging buhay nito.
“Hanggang kailan tayo dito? Gusto ko nang umuwi.” Nakatingala si Klaire sa kisame, na ngayon ay nababalot na ng liwanag ng araw.
Walang pinagkaiba ang manatili sa hotel o sa mansyon. Ang ginagawa lang naman ni Rage ay halikan siya nang halikan na parang wala nang bukas.
“What else can we do? Wala tayong dalang damit. Are you going to go out in your sweaty dress?”
Kung tutuusin, pwede namang utusan ni Rage ang mga tauhan niya para magdala ng damit. Pero hindi pa tamang oras para ilabas si Klaire.
Ayaw ni Rage na marinig ni Klaire ang kaguluhan sa isa sa mga floor ng hotel, lalo na sa room 4306.
Sa hindi malamang paraan, nasira na ng mga tauhan niya ang kwartong ‘yon. May maliit na sunog na sumiklab kaninang madaling araw. At si Lloyd… pinapunta na nila kay Kira ayon sa utos niya.
Sa harap ng mansyon ng mga Bonifacio, paikot–ikot si Lloyd, halatang kinakabahan habang hinihintay si Kira. Panay ang kagat niya sa mga kuko at palingon–lingon sa paligid, iniisip na sinusundan pa rin siya ng mga tao ni Rage.
Mainit ang ulo ni Kira nang lapitan si Lloyd. Naiinis siya dahil bigla na lang siyang pinatawag ng kaibigan ng gano’ng oras.
“Ano na naman? Bakit ka nandito? Hindi mo ba alam na may asawa na ako? Magagalit ang asawa ko ‘pag nakita akong may kasamang ibang lalaki,” nakapamaywang pa siyang nagsalita nang mayabang. Ni hindi niya napansin ang hitsura ni Lloyd.
Halata ang mga pasa sa mukha at kamay ni Lloyd, Punit–punit din ang kanyang damit, at nakayapak pa.
Habang naglalakad nga papunta sa mansyon ng mga Bonifacio, panay ang tingin sa kanya ng mga tao, may halong awa at disgusto.
Sinundan pa rin si Lloyd ng mga tauhan ni Rage hanggang sa bahay ng mga biyenan ni Kira. Wala na ring pera si Lloyd, kahit isang kusing.
“Hindi mo ba nakikita ang ayos ko?” pilit na tawa ni Lloyd ngunit may halong galit. “Kasalanan mo ‘to, Kira! Alam mo ba?” sabay turo niya sa sarili niyang mukha.
“Anong kinalaman ko sa nangyari sa ‘yo? Weirdo!” at tumalikod si Kira.
1/2
Kabanata 105
+25 BONUS
“Kira Bonifacio, maling tao ang ginulo mo! Ni hindi ko nga nagalaw ang stepsister mo, pero ganito ang ganti niya! Hindi lang ako binugbog, pati negosyo ng mga magulang ko, nalugi! Lahat ng ‘to ay dahil sa ‘yo! Tandaan mo ‘to, gagantihan kita!” banta ni Lloyd, galit na galit.
Ni hindi lumingon si Kira, kahit saglit. Napalunok siya, saka lang napagtanto na si Klaire pala ang gumanti kay Lloyd, kahit hindi siya nagalaw nito.
Hindi si Rage De Silva iyon…
Eh paano pa siya… na mismong gustong pabagsakin ang babaeng ‘yon?
“Hindi magagawa ni Klaire ang gano’ng kalupit sa akin. Kilala ko ang tangang babaeng ‘yon,” pilit na kumbinsi ni Kira sa sarili, habang tinataboy ang takot na dala ng mga banta ni Lloyd.
Sinira ni Klaire ang lahat. May utang na siya sa De Silva Company na kailangang bayaran, at kahit ang Papa niya at si Miguel ay ayaw na siyang tulungan. Samantalang ang perang ninakaw niya, naubos na rin pambayad sa mga taong inutusan niyang pabagsakin si Klaire at sa pagbili ng mamahaling gamit.
“Bago pa makaalis si Klaire para sa honeymoon, kailangang may gawin ako.”
Pero kabaligtaran ng iniisip ni Kira, mariing tinanggihan ni Klaire ang honeymoon na alok ni Rage.
“Buntis ako, hindi ako puwedeng lumipad.”
“May cruise naman, o kaya sa resort lang na malapit.”
“Ang gusto ko… umuwi muna tayo…” reklamo ni Klaire.
Nang makita ni Rage ang pagnguso ni Klaire, muli siyang nakaramdam ng kiliti sa buong katawan. Agad niyang sinunggaban ang mga labi nito, malawak ang pagkakabuka ng kanyang bibig. Basang–basa ang paligid ng labi ni Klaire dahil sa halik ni Rage.
“Okay, pero mag–huling round muna tayo, tapos uuwi na tayo.”
“Hindi na! ‘Di dapat natin palagi ginagawa ‘yon, Rage. Hindi ka ba natatakot na baka may mangyaring masama sa baby natin?”
Ibinaba ni Rage ang katawan hanggang sa nasa harap na ng tiyan ni Klaire ang kanyang mukha. Hinalikan niya ito, iniiwan ang mga bakas niya roon at pag–aari sa balat ng asawa.
Tinitigan niya ang makinis na balat ni Klaire na ngayo’y parang may disenyo na ng mapupulang polka dots. Napangiti si Rage sa ganda ng kanyang ginawa. Gustong–gusto pa talaga niyang maglaro kasama ang asawa.
“Ang mahal ng bayad sa hotel na ‘to, dapat sulitin natin,” biro niya.
“Tama na… huwag diyan!” Hinila ni Klaire ang buhok ni Rage na nasa pagitan na ng mga hita niya. Ngunit hindi siya pinansin ng asawa–tuloy pa rin sa pagsimsim ng paborito nitong pagkain.
Isang mahabang ungol ang kumawala sa mga labi ni Klaire habang nanginginig ang kanyang katawan.
“Tama na… ahh…” ungol niya.
2/2

Comments
The readers' comments on the novel: My Trillionaire Boss is my Baby Daddy (Klaire Limson)